0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
845
Okunma
Şaire özendim ben de.
Dedim,
Bela-yı aşk ile kıl Ya Rab aşina beni.
Hacet kapısı aralıkmış meğer
Hem dem kıldı aşina beni.
Öyle bir dilber ki
Yaktı, kül eyledi can evimi.
Bilmem, nasıl anlatayım şimdi halimi
Ne örf bıraktı bende ne töre
Karıştırdım, haramı helale.
O, efendi oldu
Bense köle
Giderken, o şah-ı dilber
Aklım da gider onunla beraber
Kalırım sonra,
Canlı bir cenaze gibi geride,
Şimdi nereye uzansam
Musalla taşı kesilir bedenime
Nereden bileyim,
Rakipmiş hem Ay’a
Hem de Güneş’e
Öyle bir yâr vermiş ki Rabbim
Can ne ki, dostum!
Candan da öte.
Yzn; Ergün FADILOĞLU
