Bir kıçı kırık söz
Yüzünden kırılmıştı bana
Yoksa benden uzaklaşmak,
İçin bahanesi miydi ?

Bilmiyorum ki ben...
Kendi iç sesimle konuşuyorum
Yıllardır ...karanlık odamda
Canımdan öteydi ...

Yüreğimin derinliğin de
Bir yalancı bahara aldandı
İncir çekirdeğini bile,
Doldurmayan sözlerle ..
.
Ben hiçbir şeyimi değiştirmem
Oturduğum sandalyemi bile
Şimdi bahar gelmiş ...
Benim neyime ...
Herkes giymiş
Maviyi yeşili...
Bir ben miyim ?
Çaresiz ...

Oysa yağmurdan sonra
Gökkuşağı çıkar demişlerdi ..
Kaç mevsim geçti
Ben hala bekliyorum
Gri, bulutların arkasında

İstiyorum...
Bir gün mutlaka ...
Benim de ruhuma ay doğsun...
Ben kolay koloy küsmem ...
Sadece kırılırım ...
Sessizleşirim
Saklanırım, beni kimsenin
Bulamayacağı ağacımın arkasına...

Ben de insandım ...
Benim de hayallerim vardı ...
Doyumsuz mutluluğu tatmak,
Hakkımdı ...
Bir ben mi ?
Haksızım ...

Şimdi yağmur yağıyor ...
Dışarıda....
Gözlerim hep bulutlarda...
Gökkuşağı çıkar diye ...
Bekliyorum... bekliyorum...
Seneler ne de çabuk geçiyor.
Dünya, durmadan dönüyor....
Yavaş yavaş ömrümüz tükeniyor...

Aslı Gül