İyi de kardeşim nereye kadar
Sürecek kavgamız, hiç olmayası
Sebep senden, benden, deme ki kader
Bunu gerektiren insan mayası


Düşman olmak için gerekmez emek
Bir kötü söz ile yıkıp geçersin
Husumet sofranda zehirden yemek
Gün yirmi dört saat yersin, içersin


Kindarlık kâr değil akîl olana
Aksine yük olur sırtında duran
Dönüp baktığında elde kalana
Yüreği ve beyni hesapsız yoran


Çatık kaşlarını indirsen yere
Bir şey kaybetmezsin, kâr etmesen de
Zordur, biliyorum, dene bir kere
Yad*ları gönlüne yar etmesen de


Göreceksin huzur dostluktan menkul
Yüzünde tebessüm kalbinde telaş
Özlemle aranır dost olan her kul
Yokluğu bağrında kocaman bir taş


Neden kavga olsun niçin düşmanlık
Can cana yaşayıp gitmek var iken
İnan fayda etmez en son pişmanlık
Ahrette bekleyen sönmez har iken


Ar ve namus ise nizada kaygı
Sakınma gözünü budaktan, taştan
Bir de vatan, millet, bayrağa saygı
Asla geri durma büyük savaştan


25.05.2015