Şimdi beni suçlayıp gidiyorsun ya
Kalbimde bir kırıklık bırakarak
İçimde tarifi imkansız bir sıkıntı
Sebepsiz suclanmak var ya yüreğimde bir sızı varken
Ben eskiden yakar yıkardım böyle zamanlarda
Şimdi öylemi bulutlara özenip
Kurtuluyorum içimdeki yükden
Ne hikmetse artık eskisi gibi zorlanmıyorum ağlarken
Hiç kimse kızmıyorum artık
Sadece bu gece
Ağlamaktan yana yapıyorum hep seçimimi
Bugün yine kötü bir gün geçirdim
Sebebini bilmediğim suclarla suclandım yine
Zavallı yüreğim yine çıktı sonsuz yolculuğa
Ama unuttuğun bir şey var
Peşinden koşmaya dermanım yok
Sanırım hastayım ateşim var
Belki sebebini bilmediğim suclarımdır beni üşüten
Sakın ha giderken beni suçlama
Mücadele etmedi deme sakın ardımdan
Ne yapayım benim yapım bu gücendim mi yakmam o dağın odununu
Yüreğimi kimseye teslim etemezdim kolay kolay
Yazdıklarım anlamsız bilirim
Yine buz gibi ellerim soğuk
Üşüyorum yine ben sebebini bilmeden
Belki de sucumu bilmeden suclandığıma
Öyle bir içim dolu ki biliyorum, kimseler anlamaz beni
Ama yine de sebebsiz kimse suclamasın beni...

MURAT KAYA