Tüm ölümler vakitsiz çalar kapıyı
Daha sevinçleri yaşanmamışken hayatın
Gece karanlıgını kovmamışken
Belki güneş dogmamışken gözlerine umudun.
Yitik bir kadın gülüşü gibi baskın
Ve amansız hasretlere mahkum bırakıp
Gelir soytarı ölüm!
Hani bir sofrada oturulmuştur
Bir ayvalık zeytiniyle arkadaş
Anadan babadan bacıdan
Hadi anlatalım yardan konuşulur.
Teneke saksılarda begonya çiçekleri
Basma entarili aşk ölüme inat buradayım der.
Hani o tiren istasyonunda bıraktıgın şehir
Esmer gözlü özgürlüklere mahkum
Çekip giden uslanmaz yolcular yürekte
Bir Anadolu köyünde aradıgın ışık
Toroslarda bir dag yamacında
Kimsesiz ve bitkin sevişmeleri var yalanın
O vakitsiz ölümler vakitsiz sevişmeleride öldürür yürekte.
Hani ekmeklerin paylaşıldıgı bir dünya kuracaktı güneş
Hani avuçlarımızda su içecekti serçeler.
Bir çocuk emeklemeye başlıyacaktı hayata dogru.
Hani ötede bir hikaye idi ölüm
Hani aglatmıyacakti yitenler.