Batırırsan o iğneyi kendine,
Davullar çalarmış, dengi-dengine,
Garip gönlüm akıp gider engine,
Anlarsın bunları, gelince sıra!

Dost bildiğin vurur ise hançeri,
Gel desen yine de gelmez ki beri,
Mezara gömerler, bak diri diri,
Gönlüne açılır, kapanmaz yara!

Başından geçmeyen bilmez ki bunu,
Eleğini asmış, elemiş unu,
Bilemez bu günü, bilemez dünü,
İnsan anlamıyor, düşmezse dara!

Zayıf olan bir noktanı bulursa,
Seni anlar, o başına gelirse,
Elvan elvan dert üstünde kalırsa,
Hem fırtına eser, hem yel, hem bora!

Durumun görülmez, sesin duyulmaz,
Hatır haysiyetin hiç de sayılmaz,
Boş yere de hiçbir cana kıyılmaz,
Çıkmaz olur sesin, atsan da nara!

Karanlıkta kalsan bir ışık tutmaz,
Gerçek dost olanlar asla unutmaz,
Dostu yoksa Dertli bu yola gitmez,
Yol için ihtiyaç, ışık ve çıra!
ERDEMLİ-18 Mayıs 2015 Pazartesi
Cafer AKSAY