6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1206
Okunma
Anılar,
Hüznü yakar,
Akşam, sabah dinlemeden.
Gönül, firar bile edemeden
Tutuşur, anıların közlerinden
Gün gelir
Türkü olur
Dökülür dudaklardan;
Gün gelir
Bir nihavent bestenin
O kıvrak temposunda,
Savrulur yürek
Coşar hatıralarla..
Gönül dediğin,
Nohut oda, bakla sofa,
Kaç sevda masalı gizlenir
Bilinmez kuytularında..
Kağıttan gemilerimizi
Gömerken mavilere;
Duygular nedense,
Güneş’e asılı kaldı.
Ürkek korkularımızı da
Kaybettik karanlık gecelerde.
Dağarcığımızda,
Umutlar kaldı..
Yaşlandıkça,
Çözdük palamarlarını yaşananların.
Geçmişin derinlerine,
Gömerken anıları;
Bir de baktık
Sığınacak tek liman
Bir büyük yalnızlık kaldı...
02/08/2006
H Hikmet Esen
Cevap Yaz