Şol felekten çekticeğim bu zahmet
Nedendir be gönül bilmem nedendir
Gelmez oldu beklediğim o rahmet
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Bir başa yürürüm ömrüm yolunu
Sormam artık nedir n’olur sonunu
Sanki Hakk unuttu fakir kulunu
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Ne gönül şad oldu ne yüzüm güldü
Aldığım her nefes ömrümü çaldı
Bak vakt-i ayrılık ne çabuk geldi
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Merhem arar iken azdı yareler
Firkat-i cananım canı pareler
Gönül garip bülbül gibi zareler
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Al yeşil giymedim kara bağladım
Hep hasretle yüreğimi dağladım
Zaman oldu yana yana ağladım
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Bir güzel elinden aşk ile yandım
Pervaneler gibi tutuşup döndüm
Korkarım feleğin işine kandım
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Şu gönül derdimin ince sızısı
Çevrildi yoluma bitmez dizisi
Ne karaymış şu alnımın yazısı
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Ah ettim figanım arşa ulaştı
Gam kasavet geldi cana dolaştı
Dü çeşmime kanlı yaşlar bulaştı
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Hiç kabul görmedi Hakk’tan dileğim
Bu dert-i derinler büktü bileğim
Unumu eledim astım eleğim
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Bir nasip olmadı o yare seyran
Yüzüne kurbanım boyuna hayran
Böyle geçip gitti bu kanlı devran
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Gönül neden dinlemedin sözümü
Bir harlı ateşe koydun özümü
Bıkmadın yerlere yıktın yüzümü
Nedendir be gönül bilmem nedendir

Ey Emrah ağlama vardır Yaradan
Ayırır gönlünü elbet karadan
Ömür bir gün gibi geçti aradan
Nedendir be gönül bilmem nedendir

16 Haziran 2013-Pazar