2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1420
Okunma
ipini ben tuttum hep ellerimde sıkı sıkı
uçurttum uçurtmayı göklere
kuşlar kadar mutluydu gökyüzünde
bir yukarı bir aşağıya salındı maviliklerde
gökyüzüdür, eksik olmaz esintisi
öyle çok fırtına esti almak için elimden
yinede bırakmadım elimden
ellerim ipinde gözlerim yukarıda
bakınıp durdum arkasından
benim aklım uçurtmada
uçurtmanın akılı göklerde kaldı
bir bıraksam elimden kayıp gidecek
gökyüzünün maviliklerinde
savrulup gidecek esen her fırtınanın önünde
dönüp bakmadan arkasına
bilmez ki uçurtma
o esinti kendini nereye sürükleyecek
18.03.2015
Küçük Ali Yıldırım
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz