Maziden bir ses çalar kapımı,
Utanır gençliğim anılardan saklanır.
Oturur içime hoyrat bir sancı,
Hafif bir uğultuyla sarar sabaha.
Şaha kalkar yine delice cesaretim.
Sorar seni isimsiz satırlardan.
Korkarım kendimden kaçarım yine bana,
Bohçamda biriken kırık düş kalıntıları,
Teker teker bırakır beni sonbahar ayazına.
Uzakları keser gözüm yine boz bulanık.
Sönük bir yıldızı sahiplenir istemeden.
Sırtımda payidar bir gecenin esareti,
Meyleder zorla beni yorgun yaşıma.
Haybat birine göz kırpar istemeden.
Doğmamış bir çileye kuçak açarken kaderim,
Kürtaja zorlar yarı baygın bakirimi.
Üzerime üşüşen kör yarasa gibi.
Taşırım zorla derinliklerimde.
Korkarım kendimden dönerim yine bana.
Yabancı gibiyim kendime artık,
Ne yüzüm yüzümü tanır,
Ne de ben beni sanırım.
Aynaların bile haberi yok giyindiğim yüzden
Tanımadığım birine nasıl bakarım.

Selahaddin TEKİN