Ayrılırken gözler hep neden hüzünlü bakar,
Vedalaşırken seven nasıl da yürek yakar,
Lâl olan ağzı dili boğaza çivi çakar,
Konuşamaz olur da gözünden yaş süzülür.


Sevgisini yürekte saklar bir ömür boyu,
Kulak asmaz kimseye bozuk olsa da soyu,
Anı da yaşattıkça rengi zindan dan koyu,
Konuşamaz olur da gözünden yaş süzülür.


İçinde buruk sancı gün geçtikçe kavurur,
Afet yelleri gibi savruldukça savurur,
Hırpalanan yüreği hep can evinden vurur,
Konuşamaz olur da gözünden yaş süzülür.


Çekilecek dert değil her gün matemi yaşar,
Kahrolası kederle durmadan dolar taşar,
Sevdasına göz yumup sustukça dili şaşar,
Konuşamaz olur da gözünden yaş süzülür.


Zindan olan geceler ışık yakmaz bahtında,
Gönül mutlu olurdu kavuşsaydı tahtında,
Gözler içi gülerdi Sevinerek zatında,
Konuşamaz olur da gözünden yaş süzülür.


Nesrin Önem Demir
13. 05. 2015