İstemem adımı bir kez anasın
Ne halde nasılım sorma artık git.
Açtığın yaralar bırak kanasın
Merhamet gösterip sarma artık git.

Gülünce yüzünde güller açandın
Güneşten ziyade ışık saçandın
Peşinde koşan ben, sense kaçandın
Dermanım tükendi yorma artık git.

Kırılıp döküldüm parçam kalmadı
Tesellin kapımı bir kez çalmadı
Gururum bu kadar hiç alçalmadı
Daha çok incitip kırma artık git.

Madem mutluluğu bensiz aradın
Dilerim yerine gelir muradın
Dilimde ur gibi kanasa adın
Bir dakika bile durma artık git.

Sevgimden usandın ilgimden bezdin
Ne kadar yıprattın ne kadar ezdin
Kan revan bıraktın kurşuna dizdin
Düşmanın değilim vurma artık git.

Kanlı hançerinle yarıldı sine
Bir kez yakınmadım, hatta aksine
Katlandım boynumu büküp hepsine
Namluya hicranı sürme artık git.

Yolların hep girift, hep zikzak bana
Gözlerin ölümcül bir tuzak bana
Senden sonra sevmek çok uzak bana
Gönül defterimi dürme artık git.

Görmedin aşk için uğraşlarımı
Çattığıma bakma yâr kaşlarımı
Saklayamaz oldum gözyaşlarımı
Perişan halimi görme artık git.

İki gözüm döndü iki taşkına
İstersen alay et istersen kına
Dayanamaz oldum Allah aşkına
Her gece çarmıha germe artık git.

Benimle kış sana ellerle bahar
İnsafsız yakıyor içimi bu har
Ciğerim kül oldu gözyaşım buhar
Günahıma bunca girme artık git.

Hasan Hüseyin YILMAZ