Tarihte görülmedi, zulüm yapanla aram
Haksıza her devirde payanda da olmadım.
Gönül terazisinde, kirimdir benim daram
Zamanın külhanında ter atarak solmadım.
Künyemle gurur duydum, geçmişimi sorana
Eyvallahım olmadı kök söktüren borana.
Şaha kalkan yiğidin; başındaki börküm ben!
Çağ açıp çağ kapatan; en şerefli Türküm ben!


Ötüken Ormanları, sarınırken postuna
Doğumuzdan ışıyan cesaretli güneştim.
Dostlarım necaseti sıçratırken üstüne
Duruluğun simgesi; Selenge Nehre eştim.
Kızarırken ufukta en son günün batımı
Rey’de sulamak için hararetten atımı
Kür-Şad’a yemin veren; Hilâl kaşlı kırkım ben!
Çağ açıp çağ kapatan; en şerefli Türküm ben!


İpekten dokuz tuğum, otağımın üstünde
Düşmanın yüreğine, korku salan ateştir.
Renginin koyu tonu, bu cesaret testinde
Damardan akan kanın, kızıllığına eştir.
Satuk Buğra Han iken, mesuliyet başımda
İslâmla şereflendim daha küçük yaşımda
Dinime hizmet eden, O tertemiz ırkım ben!
Çağ açıp çağ kapatan; en şerefli Türküm ben!


Bu gün de tıpkısıyım, demir nasıl demirse
Özümden tüketmedim içimdeki hevesi.
Bütün Batı birleşip, ciğerimi semirse
Kemiremez bir tutam, en azgınca güvesi.
Çünkü bu yol kutludur, Yaratan izin vermez
Yolunda , cenk edenle, araya perde germez.
Ayazda üşüyene; sıcağından kürküm ben!
Çağ açıp çağ kapatan; en şerefli Türküm ben!

İsmail Süklüm


14 MAYIS 2015
KASTAMONU