2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1078
Okunma
hayat ayağı aksak bir sandalye,
ve ömrüm bir takoz o ayağın altında.
üzerime üzerime basılmış üstelik,
en son kurtarılacak diye yangınlarda.
süt dişleri çıkıyor yalnızlığımın,
sessizliğim bir aslan ağzı.
gücü kalmadı kambur sırtımın,
paslandı ruhumun çocukluk çağı.
bahar bekleyerek geçti kaç vakit,
ama öldü kalbim, can çekişiyor bedenim ne çare.
hayat duruyor yerinde sabit,
oysa öldü sevincim, iç çekiyor halim ne çare.
su testisi su yolunda kırıldı,
aktı yüreğimin şerbeti.
ömrüm bir karanlıkta sızdı kaldı,
çekildi sahnemin son perdesi.
ne yazar şimdi kitaplar,
kimler okur tarihte beni ?
işte hiç olmuş hayatlar
her biri, su alan birer gemi.
- Abdullah Cemek
5.0
100% (2)
Cevap Yaz