Teşekkür ederim,
Kalbinde kelebeğin ömrü kadar kısa bir zaman da olsa var olduğum için,
Hayallerimden çıkmayıp mutluluğumu bozmadığın için.
Özür dilerim,
Senem’siz bir yıl geçirebildiğim için,
Seni yerli yersiz sevip hayatını mahvettiğim için.

İnsanlar can yakar öyle değil mi?
Seni unuttuğumu sanma seninle doldum bu hayatta,
Seni sıkıştırıp kalbime, seni bağladım beynime.
Seninle doğmuş gibiydim; o yüzden bırakın, Senem’siz bir yıl daha geçirmeyeyim.

Papatyanın masumiyeti gibi solunca yok oldu ömrüm,
Seni bulmaya çalışırken karanlığa düştüm.
Sarının her tonu gibi güzel değil her şey,
Mutluluğu bulamadığım için yok oldu m gibi bir şey.

Hayattan beklentilerim basit şiirlerimde kaldı.
Sana koşan her adımda bilincim yok oldu.
Anlatmak istediklerim kelimelerde kayboldu.
Zaman akmaz oldu bozuk saatler gibi pilim bitti, durdum.
Sende dur Dünya, Senem’siz dönmenin anlamı yok...

Güzel olan rüyadan uyanmak insanı zora sokan,
Tanrıdan dileğim,
O rüyayı sonsuza dek görmek, bir kez daha uyanmadan...