Gözlerim yoluna baka baka kör oldu,
Seni bekleye bekleye gençliğim bitti.
Senin geleceğin yok hayat bana zindan,
Yeter artık ben kendimden bıktım.

Bu ayrılığa gücüm kalmadı.
Bazen seni düşündüğümde hayallere dalıyorum,
Biliyor musun sana kavuşmak içim ne yapıyorum?
Küllükte yana bir cigara dumanı gibi uçuyorum,
Yeter artık ben kendimden bıktım.

Dön desem dönmezsin şiir gözlüm,
İnadına kapılmayan yine özüm,
Bu inadından vazgeçmeyen yine gönlüm,
Yeter artık ben kendimden bıktım.

Şu esen rüzgara ne demeli,
Bazen beni ıssız adalar götürüyor.
Ben ne ettimse,ne dedimse sen dinlemek istemedin,
Yeter artık ben kendimden bıktım.

Başımda geçen martılar kafamı kemiriyor,
Bu zalim kader bana düşman kesiliyor,
Giden gidiyor bu hayattan kurtuluyor,
Yeter artık ben kendimden bıktım.

İzzettin Bilgin