saçlarındaki yıldızları büyüten,
yüzüne dünyanın tüm sevgilerini giyen kadın.
ne çok mutlu ettin beni,
seni tanımış olduğuma mutluyum.
gözlerindeki derin hüzün kuyuları,
kayıplarının hikayelerini mırıldanıyor kulaklarıma...
ellerin ne kadarda sakin öyle,
yaşamın tüm acılarını kabullenişin var ellerinde...

ilk görüşde tanışılır,
ben oysa doğmadan öncede tanımışım seni...

kalbinde gezinmişim birkaç ömür...
sonra gene burda,
beraber gibiyim...

gülüşün gökkuşağı renginde,
saçlarındaki yıldızlarda,
ışıklar var bil istedim..
üstelikde ençok gözlerinden şikayetçiyim,
iki zehirli ok,
iki kara üzüm,
iki gece,
gecenin içindeki hüzün...

gözlerindeki sokaklar bilirim çıkmaz,
genede izin ver kaybolayım...

saçlarına yıldız takmış kadın...
bırakda meftun olayım,
ardın sıra gezeyim...

tesadüf değilki gözlerine çarpmam,
yaradanın bir planı var belli,
tek istediğim yüzündeki gülüşle yaşayayım...
şaçlarından başlasın bırak sevgim,
ellerine,
ve kalbine değsin,
şaçlarına yıldızlar takmış kadın...