bir gönlün hüzünle kucaklaşmasının portresi çizilmiş güzel sayfaya dost kutlar sevgiler sunarım...

kederden acıdan başka ne var
kağıt ıslak masa dengesiz
kalem yazmaya mahkum
ama isteksiz
söyleştim ölümle
şairliğime sığındım
yazdım sustu ölüm
tıkadım kulaklarımı
sonra ki sesine
kaldı şimdilik öylesine.........

Temel babam,bence o sevgilinin yokluğu, yoklama kağıdında sayılmayan imza gibidir, hoca tarafından rastgele üstü çizilen....bir romanı kumsala yazmak gibi yokluğunda ve aniden denizin delirmesi, yeşil dalgayı yakalayamama. her daim kırmızı ışıkta durma mecburiyeti, hayatın her caddesinde üstelik....o yârin yokluğu, yağmur yağmamasına rağmen ıslanmak, yağdığı halde şemsiyeye gerek duymamak. yokluğu yağmura maya çalmak, yokluğunu o canın beynine kazıdığın, aklından çıkaramadığındır....yaşamın anlamı olmayınca yaşamanın da anlamı kalmıyor temel baba, güçsüz parmakların arasından kayıp giden o can, tutunduğumuz son dal, baharda açacak bir çiçeği bekler gibi beklediğimiz , fırtınalı bir gecede ufukta beliren deniz feneri, kabus görüp uyandığımızda ruhumuzu okşayan gözleri, yoksunuzdur ve yokluğu, suyun, güneşin, toprağın yokluğu gibi bzii yerden yere vurur. yok oluyorsunuz, ürperirsiniz, gözkapaklarınız son kez kapanır, yokluğuyla cezalandırılmış dünyamıza bakmayı reddeder gece, tüm varlıklara kapılarını kapatıp kabuğuna çekilmiş bir kaplumbağanın sabahı göremeden ölmesi gibi, ölürsünüz......

Ne güzel şiirdi temel baba,o sevdanın yokluğu ne güzel anlatılmıştı...yüreğinize kaleminize sağlık,şiir hayatınızda,siz de şiirden eksilmeyin...Huzur yoldaşınız olsun,ömrünüze bereket...saygılarımla

Ustacaydı anlatım severek okudum
Kutluyorum kalemini
Yüreğin var olsun
____________________________________________________Saygılar