geçmiyor bir türlü bu suskunluk
badem gözlerinde hep bir sis var
kahkahalarında sızlayan bir yara
mutluyum derken bile yorgun cümleler var
mevsimler birbirini kovalıyor
günler su gibi akıp geçiyor
yalnız yüreğinde
fırtınalar kopuyor
geçmiyor bir türlü bu sukunluk
bakışlar hep
siyah beyaz tek düze
dokunsalar şimşekler çakacak gözlerinde
yalnızlığın gölgesi yapışmış bedenine
geçmiyor bir türlü bu suskunluk
kirpiklerinde çıkmaz bir yol var
ay gibi parlak gamzelerinde
cevapsız sorular var
geçmeyen bu suskunluğun ardında
hapsolmuş bir yürek var
hapsolmuş bu yürekte
şafak vakti hiç gelmeyecek
aynur ekinci