Gönlüme dar oldu şu koca âlem
Fânide sonsuza erdim gel artık
Tükendi kâğıtlar yazmıyor kalem
Sözleri sükûtta derdim gel artık

Korkum gelmemenden beklemek ne ki
Kalbimi ferahlat bir şeyler de ki
Lügatında yok mu "elbette" "peki"
Ömrümü yoluna serdim gel artık

Ben sana meftunum ben sana vurgun
Ruhumda isyan var bedenim yorgun
Her günüm aynıdır her gecem durgun
Huzuru meçhule sürdüm gel artık

Özümde sen varsın benden ziyade
Yüreğim gık demez dolsa da vade
Çıkacak her türlü emre amade
Gönlünde el pençe durdum gel artık

Gelmezsen uslanmaz bu deli başım
Sensiz zehir oldu ekmeğim aşım
Kurudu diyorum kızıl gözyaşım
Hüzünde zirveye vardım gel artık

Derin uykulardan uyanmaz mısın
Yerimde olup da dert yanmaz mısın
Tereddütün nedir inanmaz mısın
Umut defterimi dürdüm gel artık

Dinleyip zül sayma misallerimi
Deliye dönmüşüm gör hâllerimi
Bütün düşlerimi hayallerimi
Tek senin üstüne kurdum gel artık

Cemalin dünyamın güneşi oldu
Sevdan derunumun ateşi oldu
Hasretin ölümün kardeşi oldu
En son nefesimi verdim gel artık

İsmail Koray Şimşek