hemen o anda kopartıp da fırlatıp atmak ister
tüm sahtekarlıklara bağlı olan iplerini
vefasız olan ne yoktu ki düşünmeden her ne varsa işte
parçalanmış yüreğinden söküp de atarak
kopmaktır gayesi gül kokulu sahte göğüslerden
dönüşüp bozulmaya başladı insanlar etleri bile kokmakta
evlat ana ve babasını
eş dost satar oldular utanmadan arkadaşlarını
tüm güzellikler ve mukaddesatları rafa kaldırılmakta
bir nefes de alamaz olduk demiş çocuk feryatlarından
gidip de dağlara tez elden ulaşmakmış maksadı
bozdan bulanık gönül yatağından kopuşta kaçarak
yağmuru yakalamalıyım der hemen de şimdi
şıp diyerek ensesine tüm inancımla sarılarak

demiş ki belki de yayan yapıldak yalnızlığı taşımalıyım
bir ıssız dağın şahikasına
tenimin yanıklığını güneşten mi sormalıyım
yoksa nefsimden mi her yere sürtün düğünden
tık nefes her tür heyecanı da içimde öldürerek’ten
zirzop’ça tırman malıyım doruklara
pak karın terinin altındaki o kardelenler gibi
başımı kara gömüp gömüp çıkartmalıyım saf ve temizce
kayalıklar yatağım gök yorganım olsun ki
sunun diyeceğim beni cıs çıplak yapışta
tutun beni tutun o berrak akan pak sulu yatakta


pamuk gibi bulutlar okşasın tümden bedenimi
yağmurlar yıkasınlar kir adına bende ne varsa
rüzgarlara da teslimdir kuruluğum
bir gönül bulamazken onca kalabalıklarda
zirvede huzur veren bir el yardımıyla
aya yıldız ve güneşe sessizce uzana bilmeliyim
sonrası mı Sema’ya dağılıverir im belki de
hoplayıp zıplaya bilmeliyim tüm aleme el sallayarak
iç huzurumla ısındıkça yalnızlığıma paşa paşa
seslenmekteyim tüm kötülüklere kahrolsun diyerek
iyilikler size mi haşa
sizlere canı gönülden sesleneceğim ki sen çok yaşa


veya sessiz bir su sesi olsun şelale
bir soğuk pınar da akmalı sessiz sessiz içten içe
dedik ya sığındık huzurla yalnızlığa
ne işi var burada o namert gürültülerin gömülsünler kızıllığa
şakağıma silah değil dağ gülü yakışır
burada tüm sevgiler ırmak olup da akışır


kurtlar kuşlar dediler ki bir garip gelmişti sessizce’ne
canına sardı kor bir yalnızlığı
hep sessizliği yalnız çekerdi derin derin ciğerlerine
ben eş dost ve arkadaşlığı boşadım diyordu nedense
hain ve fetbaz dillerde yalanlarla sürünmek tense
ikinci baharım oldu yalnızlık derdi de başka bir şey demezdi
Nuh dedi de gayri bir şey demedi de
şimdi yalnızlığıyla iç içe yatıyor huzurla ferah bir zirvede


o gün bu gündür de
o zirveye ne kuşlar girer ne bir rüzgar
nede bir tabiat olayı
saygıdan uğramayıp da teğet geçerler
yalnızlığını ve sessizliğini bozma maktan dolayı
bazen bir el göğe doğru uzanarak yükselir sessiz gecelerde Hakka niyetli
bir huzur şarkısıyla birlikte o görkemli zirveden uçar hem de zafer işaretli…




(03.05.2015) AZAP…