Hani hiç bitmeyecek sandığım,
Hoyratça harcadığım zaman dilimi,
Bana bir çay kaşığıyla verirken cimrice,
Benden kepçeyle alıp kaçar bir hırsız gibi,

Hep pembe bulutları gösterirken bana,
Ardından kara bulutlarla kaplar,
Gökkuşağı renklerini gösterirken,
Hep uzaklardan bakıp da gülümsedin,

Hiç bitmeyecek sandığım,
Hoyratça harcadığım zaman dilimi,
Bana sevmeleri, özlemleri öğrettin de,
Kavuşmaları nedense hep çok gördün,

Hiç bitmeyecek sandığım,
Hoyratça harcadığım zaman dilimi,
Bana birde kavga etmeyi öğrettin,
Ekmek kavgamı,
Çalmayı çırpmayı değil,

Kaç kez çırpı attım hayatıma,
Bir kez olsun hizaya sokamadım,
Sevmeleri sundum hep çevreme,
Yinede ötelenen hep ben oldum.

Belki çok param olmadı harcamaya,
Hiç bitmeyecek sandığım,
Hoyratça harcadığım zamanım oldu,
Onu da saçlarıma aklar düşünce anladım.Temmuz-2014