Mekanın Cennet, Ruhun Şad Olsun

Neden diye soruyorum
Sen giderken peşin sıra…
Koşar adım yürüyorum
Sen giderken peşin sıra…

Yavruların teker teker
Bakıp bakıp için çeker
Kardeşlerin boyun büker
Sen giderken peşin sıra…

Boynu bükük eşin ağlar
Ciğerini kara bağlar
Yıkıldı tüm koca dağlar
Sen giderken peşin sıra…

Sevdiğinin ocağına
Ateş koydun kucağına
Yas tutturdun bucağına
Sen giderken peşin sıra…

Kara kader yazılıyor
Düzen birden bozuluyor
Sevenlerin üzülüyor
Sen giderken peşin sıra…

Bu mu senin tüm amacın
Per perişan kardeş bacın
Çökmüş döşe çıkmaz acın
Sen giderken peşin sıra…

Keşke böyle olmasaydı
Umut gülü solmasaydı
Eller bağlı kalmasaydı
Sen giderken peşin sıra…

Rüya olsa uyanılsa
Günler aylar, yıl yanılsa
Bu acıya dayanılsa
Sen giderken peşin sıra…

Kader dedik razı geldik
Olanları Hak’tan bildik
Ağlayarak baka kaldık
Sen giderken peşin sıra…

Mahir söyler kalem yazar
Günden güne yaram azar
Geçmez zaman, günler uzar
Sen giderken peşin sıra…

Mahir Başpınar