Ey durdurak bilmeyen nefsim
Ey dünyanın ve şeytanın
Vesvesesine uyupta aldanan nefsim


Her seferinde dizlerinin üzerine kapanıp
Ağlamaya alışkın gözlerim
Yorulmadın mı yalanlardan
Aldatmaya hazır insanlardan

Dostum dedin kardeşim dedin
Canım dedin sevgilim dedin
O beni sever incitmez dedin
İnandın onlara sonuna dek güvendin

Aşk dediler tek hece
Bağlan dediler beşere
Sevildin ve sevdin
Unuttun aşkın sahibini ve yandın

Şeytanın içine büründüğü o insan
Hani şu seni hep sevecek olan
Hani gözlerine baktığında kendini bulduğu
Hani uğruna günaha girdiğin

Bıraktı, bitti ve gitti
Seni ve aşkını eskitti
Sen kavrulurken ateşinde
O başka ateşlere göz dikti

Peki neydi gerçek olan
Hayatım dediğin insan
Hayatını karartan
Ve hayatından çıkan

Belki de geçti ama
Geçecekti sonunda
Ve pişman olan sen değil
Yeni için eskiyi yok sayan olacaktı
Ve sonunda o da bitecekti.