1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1022
Okunma
O dönemde içinde yaşadığımız ruh halini kaleme almaya çalışmıştım.
Gönlümdeki yara kapanmaz gayrı,
Böyle gezemeyiz, hep ayrı ayrı,
Olmaz ayrılığın, kimseye hayrı,
Ne sen üzül, ne de ben üzüleyim!
Bizi bilenlerin bitmiyor sözü,
Âşık usandırır, çok fazla nazı,
Hala görmez ise beni de gözü,
Tespih olup, eline dizileyim!
Terk eyledim, evi-barkı-tahtımı,
Gider iken içerimi yaktı mı?
Bilebilsem şayet senin bahtını,
Kader olup alnına yazılayım!
Sende sevsen beni, birazcık yani,
Sevgiler karşılık bulurmuş hani,
Şayet gönlüne aşk düşerse yeni,
Sızım sızım, gönlünde sızılayım!
Dertli, bu sözlerle seslendi sana,
Gönlü bulandı bak, hem de al kana,
Benim diyen yürek dayanmaz buna,
Ne davulla ne de bir sazılayım!
KONYA-26 Nisan 1988
Cafer AKSAY
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz