eski bir anı olarak kalacak o duyduğun frekans
zamanın sessizliğine astığım yalnızlığım gibi
ne çabuk geçti zamanın yontulmuş ömrü ey firuze
nerelerdesin yüreğimin masum yokluğu nerelerdesin



sesini duymalıydı körelmiş yalnızlığımın gözleri de seni
dudaklarım öfkemin tuzu ile kavrulmuş
ve seni arıyorum yalnızlığım ahestesinde ey firuze seni
ses ver yokluğuna asılan aşkım ses ver



ruhuma yaslanan ihtiyar gönlüm ruhuma
ses ver yabancılaşmış zamanın astarı yırtık cepleri ses ver
duyduğun esi bir anıydı ötelerde kalmış frekans
sonra ben de duyumsadım özlemleri
sensizliğin yüksüğü nü zamanın parmaklarına taktım



haydi çakır keyif aşk ilikli düğümlü sevdam
kırk düğmeli efsunlu sevdayım zamanın dürülü yalnızlığında
zıma zıng tıklım tıklım yalnızlığın ile doluyum
ne yana dönsem hüzün çıkmazı ne yana dönsem sensizlik

Mahmudiye Düzkaya