Gurbette yollarım şebe hün ile düğümlenmiş
Ürkek bir cerenin gözlerinde buldum kendimi
Kırık gönlümde ıpıssız akşamların kızıllığı gezer
Akşam suzinakla batar ıtırlanır özlemle mihrican



Penceremin güncesine seherde özlemler düşer
Duvardaki portreler gözlerime anılarımı çiseler
Seninle yaşadım ömrümün en bahtsız çağını yâr
Gurbetle acıya şerbetliyim uğramaz vuslatın (v)si



Bulutlar dağlara pamuk dokudu kader bana ağyâr
Kavaklar yeşeriyor gözlerimde nem duman duman
Gelmedi nevbaharım sevdanın kervanında tar-ım
Sustu kırlangıçlar ,akşamcılar nehir kenarına ipotek




Göl kıyısındaki asırlık ağaç dalları gibi yorgunum
Bir benim gülmedi bahtım ömür su gibi akıp gitti
Hancılar gitmiş nice hanlar harap sevdalar bitmiş
Gurbette heybesi sırtında gezen seyyaha döndüm



Ölümsüz sevdaların sahibine dönüp açtım ellerimi
Dertler damarımda sızar ,kanımda demlenir hüzün
Hasret kaldım ben sevgiye aşk çölünde savruldum
Gurbet bana düşmüş ,çare yok bomboş avunurum



Fasılasız geçer zaman saatlerin kökünün sıdkı sıyrık
Evlerin etekleri yosun yeşili yerlerde salyangoz izleri
Aç köpekler sokaklarda başıboş dolaşınca gelmiştim
İzdüşümlerimde elmalı şekerler hep güneşe benzer



Yağmur yağarsa uykumda ben hep güneşe yolcuyum
Anadoluya gitsem şalvar giyip kenger yemlik toplasam
Üstü başı güneş yanığı toprak kokan çocukları sevsem
Gurbette insan başka hava başka su başka âlem başka












nurcihan*