Ne çok ağlamışım ben,bir damla gözyaşı dökmeden.
Kalbi ağlayamaz mı insanın?
İlla o tuzlu su mu dökülmeli gözlerinden.
Kalbi için ağlayamaz mı insan?
Ne çok ağlamışım ben,bir damla gözyaşı dökmeden.
Ne çok ağladın kalbim,
Ne çok üzülmüşsün meğer,
Ne küçük şeylere takılmışsın
Ne çok acımasız davranmış gözyaşları sana.
Ama artık üzülmek yok.
Ağlayacağım artık,gözyaşlarımla beraber.
Bu seferde sende kalmayacak,
Acım,hüznüm,gururum.
Akıp gidecek gözyaşlarımla.
Artık sende kalmayacak hiçbir yüküm.
Taşınamayacak acılar yüklemeyeceğim sırtına.
Artık iş gözyaşlarında.
Biliyorum,
Yaşlı bir hamaldan geri alamassın taşıdığı yükleri.
Ama artık bırakmayacağım sana.
Artık o iş gözyaşlarında.
Huzurla devret acı işini.
Önce gururu bırak sırtından.
Gözyaşları anlar o zaman,
Gururunda taşınmayacağını.
Ne çok ağlamışım meğer,
Bir damla gözyaşı dökmeden.