Varlığın asumana, bir ışık bir nur
Yüzler aydınlanır, şafak sökerken
Mumun akışıdır, maşuk kalplere
Secdede gözlerden, yaşın dökerken

Sen ki ey sevgili, leyl’in neharı
Kutsal aşkla saran, iman baharı
Nebiler nebisi, Hâk iftiharı
Şevkat sarar ruhu, sevgi ekerken

Senin muhabbetin, kevser nehridir
Ementü diyenler, orda bahridir
İlmini öğrenen, şanslı dehridir
Her şey olup biter, gözler bakarken

Sevginle sararsın, bütün evreni
Şevkatle kuşattın, sen ki çevreni
Hâk’tan gelir dedin, bize devranı
Kullar hoşnut olur, o aşk yakarken

Lüzumsuz gözlerin, ibretle baksın
Bu gün varsın amma, yarında yoksun
Muhammed’in aşkı, seni de yaksın
Dilde ALLAH olsun, çile çekerken

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

ASUMAN: Gökyüzü
MAŞUK: Sevilen, aşık olunan erkek
LEYL’İN BAHARI: Gecenin gündüzü-Karanlığa ışık olan
BAHRİ: Denizde yaşayan bir kuş türü
DEHRİ: 1. Evrenin sonsuzluğuna, ruhun bedenle birlikte öldüğüne inanan kimse. 2. Çok bilgili kimse.
DEVRAN :Zaman,kader, talih, yazgı