Dışarıda sensizliği gülümseyen
Masum bir hava,
İçimde kendi karanlığımda
Hasretini üşüyorum.
Eski bir sensizlik sarıyor düşüncelerimi,
Gözlerim tükenmekte olan bir mum ışığına dalıyor,
İçimde ki yangın geçmişimle hesaplaşırken,
Acı bir gülümseme bozuyor duygularımı.
Sessiz bir matem kaplıyor karanlık odamı.
Sonra yanı başımda duran,
Eski bir fotoğrafın takılıyor gözlerime,
Yavaş yavaş düşüyorum gözlerinden.
Acı bir gözyaşı bozuyor bakışlarımı.
Tarifi olmayan fırtınalar saklıyorum nedensiz.
Şahidim oluyor duvarlar acılarıma.
Dışarıda masum bir pencereden bakan,
Ürkek bir çocuğun gözlerine bırakıyorum sensizliği.
Sonra geriye umutlarım kalıyor.
Hani seni yaşatan...
Kavuşabilme arzusuyla yaşıyorum,
Yıkılıyor bu şehir görmediğimde ayaklarıma,
Tanımadığın kasabalarda,
Denizi olmayan bir şehirde martılara soruyorum hasretini
Dokunduğum her şey kırılıyor birer birer.
Türküler söylüyor şiirler yazıyorum.
Susmuyor kalemim...
Gözlerinde üşümüşlüğün acısı süzülürken,
Dilime kuytu bir yalnızlık dem vuruyor.
Sensizlik şarkılarını söylüyorum.
Ciğerlerime ilmekleniyor yarınsızlığım.
Dinmiyor yüreğimdeki bahtsız sancılar.
Ezilmiş benliğim hasretken tenine,
Yokluğunu fırsat bilen ihtirasım..
Şimdi hiç tanımadığım başka bedenlerde üşüyor..

Selahaddin TEKİN