pazar sabahına takıldım
yine..
en güzel zaman
dilimi bence,
sessiz
ve
sakin..
her şey uyuyor gibi
yollar boş
manzara loş
kuşlar cıvıl cıvıl
ve
gözlerim
de
ki
hayal..
önünden gitmiyen
o
resim..
senin resmin..
hiç bitmiyecek
mi
ki
bu tatlı ızdırap..
yat kalk yat kalk
yine
hüzün kaplı kalp..
yüreğe dokunsa ağlıyacak gibi
içine dökülen yaşlar
bir gülümseme ile gitmiyor
ki,
geçmesi
talihine yazılmışın kaygısı..

pazar sabahına takıldım
yine..
başbaşayım
kendimle..
düşünceler özgür,
düşler
salınmış gidiyorlar
dizginleri sensizliğin ellerin
de..
hiçte bırakmaya niyeti yok
gibi..
özlemlerin sahnesinde..
bir aşarı bir yukarı..
dert mi ki bu
kahır
mı
tazelerken hep yükünü..

pazar sabahına takıldım
yine..
kim
istemez
ki
hep pazar sabahı olsun..
iş yok güç yok diye hiç düşünme..
her şeyin tartıldığı
bir zaman
belki..
varlığın
yokluğun
azlığın çokluğun
bilmem daha neler neler
saymakla bitmezler..
neden
niye
diye diye..

pazar sabahına takıldım
yine..
buda geçecek elbette..
belki
de
hiç bir şey değişmiyecek
ama
dünya dönecek
yine..
zaman kurulmuş bir kere
teklemeden
ömürden
yiye yiye..
bugün bana yarın sana
para ile değil
ki
bu
sıra
ile..
tek
dileğim
tek isteğim
açık gitmesin gözlerim
yoksa
gördükçe
o
resmini
ben
ne
ederim
daha
ne eyliyeyim
yokluğuma yokluk
mu
ekliyeyim....

(Berlin,19.04.2015)

Talat Özgen