EFKÂRLANDIM VURDUM

Efkârlandım vurdum sazın teline
Hafızam durmuştur halim tınmıyor,
Değmesin nazarım gonca gülüne
İzin verilmezse gözüm bakmıyor.

Aşıklar sazını alır eline
Gül gönderir deste deste yarine
Şahin olur konar yüce dalına
Uçmaya bir türlü gönlüm olmuyor.

Gel denmeyen yere elbet varılmaz
Güldüren olmazsa hiç de gülünmez
Aşığın maşuğu neden sorulmaz?
Bu soruya cevap dilim varmıyor.

Kendin söyler kendin ağlatır sözü
Yar nazından mahcup kızarır yüzü
Gece gündüz ağlar yaşarır gözü
Gözümden yaşları elim silmiyor.

Elden ele gider bilmez halini
Aşktan başka söze yormaz dilini
Sazından gayriye sürmez elini
Bu böyledir işte zalim bilmiyor.

İSMAİLOĞLU der buldum yarimi
Yoluna sarf edem bütün malımı
İsterse vereyim sefil canımı
Suskunca durmaya sözüm varmıyor.
---- 01.05.1971 - Adana

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul