Kaz bakalım, bana mezarı dostum.
Gün gelir sana da kazanlar olur.
Çamurda sıcağa dayanmaz postum.
Bir gün reçetene yazanlar olur.

Gırtlağıma kadar gömdün çamura.
Dertler terletince döndüm hamura.
Vücudu yeniden soktum tımara.
Bugün belki sana kızanlar olur.

Kendimi mezara girmiş düşündüm.
Cehennem benzeri yerde pişendim.
On dakikada çok fazla aşındım.
Daha çok şiirler düzenler olur.

Münkir’le Nekir’e hesaba durdum.
Dilim lâl olunca ipi ters sardım.
Savunma başladı ben dibe vurdum.
Bencileyin erken tozanlar olur.

Dünya sıcağına çok zor dayandım.
Hayal âleminden bir an uyandım.
Mazimin yüküyle ayan beyandım.
Belki ibret alıp sızanlar olur.

Bir varmış bir yokmuş oldu Dursunî.
Ölmeden gösterdi çamur kursunu.
Bulan var mı hesap verme tersini?
Yaşadıkça oyun bozanlar olur.

Dursun Yeşil –2008