aşkın ötesin de bir şey bu
yakıp kavuran
özlemlerden dağlar yapıp
ayrı koyan
karlar yağdırıp ayazlar da göz
yaşların da boğan
bitip tükeneceği yok gibi yok gibi
can da canan...

mesafeler ne ifade ederler ki
yakından da yakınsın
yokluğun da varlığını yaşamaktır
en güzelini sevdanın
ben ettim sen etme der gibi umut
sensiz her şey boş ve yalın..
akıl çoktan iflas etmiş mantıksa kayıp
sanki eseri yalnızlığın...

kim bilir daha kaç pazar geçecek sensiz
kaypak zamanlar da
gölgelere gömülen yarınlarsa öksüz
yokluğunun koyların da
ne bir rüzgar esiyor ne de bir yel
alıp götürsün beni diyarlara
okşamak için saçlarını hasretimin
tüm hırçınlığıyla...

hiç bir şansın da yok tarif edilmeye
sözler hiçler de kayıp
kelimeler aciz kol ve kanatları kırık
ne edecekler uçup
kaçmaya da niyetleri yok gibi yok gibi
peşine takılıp
seversin sevilmezsin veya tam tersi
ne eylersin hayat acaip...

gözlerinde de görülmüyor bir ışık
cıvıl cıvıl
diyebilsin desin tüm hırsınla
umuda sarıl
başa gele çekilirmiş çekilirmiş
ömüre takıl
kurduğum hayaller bir cennet misali
isterdim sen de katıl...

(Berlin,12.04.2015)

Talat Özgen