Meğer ne zormuş unutulan olmak
Gözyaşların yağmur gibi akarken gözlerinden
Gitme diyememek Ne zormuş
Yangından kalan küller gibi
Sahipsizce savrulmak Ne zormuş
Böyle bir başına kalmak
Ne zormuş ..

Allah’ım ona ben delice bağlıydım,
Uğruna ömrümü korkmadan harcadım.
Kendi yok, bir resim avundum ağladım ..
Çok zormuş severken ayrılmak anladım ..

Bir daha sevemem kimseyi ben gülüm.
Her geçen gün zehir oluyor büs bütün,
İnan ki önemi yok böyle yaşamanın.
Mutlu ol bu gece son defa ölürüm ..

Böyle mi ayrılmalıydık bi veda etmeden
Sonradan mı sevmez oldun neden kadın neden
Başka birinde miydi aklın ellerimi tutarken
Başka biri mi vardı o gözlerinde bana bakarken
Yazık değil miydi senin için atan bu kalbime
Yazık değil miydi harcadığın garip ömrüme
Üzülmez misin ben ölüp gidersem senin için
Toprak alıp giderse yanmaz mısın benim için ..

Bir meçhule yelken açtım herşeyden habersiz
Gel yüreğim gitmeliyiz bu bu sefer nedensiz
Her defa bakan biz olmadık mı gidenin ardına
Şimdi ağlasın bu şehir eski günler hatrına
Nereye baksam her tarafta onun gülen gözleri
Gitmiyor kulaklarımdan o yalan sözleri
Kadehlerde arıyorum teselli olmuyor bana
Bir mezarda bulursun beni en güzel hatıra ..