Yine geçti sensiz bir yılım daha
Yüreğim doğuştan yaralı babam
Neye yarar yoksan kalksam da şaha
Derdim art ardına sıralı babam

Hayalin önümden gitmez bunu bil
İsmini zikreder bu kemiksiz dil
Gözyaşlarım nehir oldu sanki nil
Üstüme giyindim karalı babam

Geçiyor günlerim ya aç yada tok
Yetimlik sinemde zehirli bir ok
Sönünce ateşim üfleyenim yok
Işığım hep kara çıralı babam

Bazen felek yendi bazen biz uttuk
Kader bizi ezdi biz dili yuttuk
Ayrı ayrı yurtlar yuvalar tuttuk
Gözüm yolda kapım aralı babam

Sekiz nisan oldu feryadım taşar
Yıkıp gönül bendim dağları aşar
Hayalin hep bende ölmeden yaşar
Tutsağım düşüncem paralı babam

Koca on üç yılı devirdim sensiz
Kalbim atıyor da bedenim cansız
Dünyaya gelip de giderim hansız
Oldum garibanın kıralı babam

İşte böyle benim sensiz ahvalim
Takatim kalmadı kesik mecalim
Gurbetçi olsa da dünyaya alim
Beden yorgun beynim saralı babam

08.04.2015
Sezer ÇETİNKAYA