Kalbimde dolaşan devasız sızısın baba
Seni nasılda çok özledim bilesin baba
Gurbetlik dem vurur teldeki şen sesin yok
Ne çok özledim baba o tatlı billur sesini


Heybetli o’ palandöken duruşunu özledim
Yokluğun bende şimdi Erzurum ayazı boran
Pür neşe ile serilmiş bu yalancı alem baba
Varla yokum gurbetin izbe karanlıklarında


Umutların vardı çocukların için yeşerttiğin
Gözlerin yollarında kaldı temelli gelmediler
Emeklerinin karşılığı evlatlarına hasretlik oldu
Sen gidince Fuat’ın o aslan duruşu yok artık


Gurbette her akşam hüzün demler gözlerim
Yoksun ya hep ölümümün cenazesindeydim
Çekilmiyor gurbetin özlem ile yoğrulan çilesi
Kurudu gözlerim artık damla yaş akmıyor baba


Gurbet gözyaşılarımı çalıp yağmurlara karmış
Bahar ve ben nisan yağmurlarıyla çiseliyorum
Yağmurla kardeş şimdi gözlerim birlikte yağıyoruz
Gittin sen şemsiyemi artık hep evde unutuyorum ..