Hayatın gizemli yokuşlarını tırmanırken adım adım
Zirve noktasına çıkma telaşıyla,
Ter akıtırken buram buram
Geriye dönüp bakmaya; yükseklik korkusu muydu engel?

Çık çık bitmeyen yokuşun yorgunluğunu
Her zerresinde hissederken
Güç bela katettiği yoldan
Başladığı yere dönme arzusuna neden kapılırdı insan!

Hayat geri dönüşümü olmayan bir geçit
Eskiyen ama yenilenmeyen bir yapıtsa
İnsana bu güdüyü veren neydi ki
Sil baştan başlamak ister hayata!





Her adımında saklanan onca bilinmeze,
Türlü meşakkate rağmen, içinden sızan güzellikleri
Görebilme yetisinden mahrum kalmasın diye insan
‘’Sabredenleri müjdele!’’ Buyurdu yüce Allah

Örselenmiş yolların isi kiri bulaşınca üzerine
Yola çıktığı ilk gün gibi saf ve temiz olmayı murat edip,
Huzura varma bilinciyle
Pişman ve üzgün aranınca çare;
‘’Allah tövbe edenleri ve temizlenenleri sever’’
‘’Ey iman edenler! Samimi bir tevbe ile Allah’a dönün’’
Buyurarak merhametlilerin en merhametlisi,
Temizlenmeye vasıta kılıyordu tövbeyi

Ve sil baştan yeniden başlıyordu hayat
Tertemiz bir sayfayla
Tırmanmaya devam ediliyordu zirveye doğru
O zirve ki ebediyete açılan kapıdan, perişan geçme korkusu
O zirve ki Hakkın rızasına mazhar olarak geçme umuduydu.