Yar…
Gel sessimi duy
Figanımı yüreğinde hisset
Gözyaşlarım ruhumun hicranıdır
Umutlarım ömrümün sabır limanıdır
Hüzün yağmurları sinemin en güzide güfteleridir


İnsanız
Hissiyat ve içinde
Bulunduğumuz şartlara
Göre tavır alır ve ümitlere sarılırız
Mazlum ve mağduru görünce içimiz parçalanır
Varlıktan bir kısmını, onunla paylaşır, rahatlarız

Neden
Geceden konur evler
Tepe ve yamaçlar niçin kime çareler
Göçebe gelenler, yer, yurt bilmeyen acizler
Sıla hasreti çeken, yârini özleyen nice kimseler
Ne yerler, ne söylerler, sabır içinde çile derlerler

İş olmazsa
Aş olur mu, huzur bulunur mu?
Solmaya yüz tutmuş umutlar tutunur mu?
Kadere kahreden, hakkı bilmeyen kul olur mu?
Ruhsuz ve kalpsiz bedenler, nefsini ihya edenler
Edep ve ihsanla, ötelerin muştusuna razı olur mu?

Beşer olan
İçinde bulunduğu halden arınmalı
Ruhun ve gönlün sahibini hakkıyla tanımalı
Kime kul olduğunu muhakeme ederek anlamalı
Nefsine ilahlık kapısını açmamalı, ihlâsa kanmalı
Aşk ve sevdanın nefsini tezkiye edeceğine inanmalı

İnsan
Niye yaşar, neyi amaçlar
Umut ve ülküsü olmayan maveradan ne anlar
Heves ve hevalarının peşinde koşanlar adanırlar
Dünya ve nimetini bir şey sanırlar, ahirini satarlar
İş işten geçinde, hakikat önlerine serilince ağlarlar…

Mustafa Cilasun