Akşamları hüznüm lügatın intihar ayracında
Kovan kuşunun kanadına tutunur acı ahlarım
Gurbette gün bitince isyanım başlar benim
Vurur destursuz dokunuşlar aheste hicranıma



Felek sana neler verdim gözün doydun mu ?
Süründüm senelerce serseriler sokağında
Ömrüm gurbet arası gelgitlerle oyalanıp durdu
Felekten bahtiyarlık yerine dertleri ben çalmışım


Leyli aşklara bölük pörçük bölünmem bu yüzden
Neyzene telimden çalar feryadımın gâmlı sesi
Beyhude anılar ellerimde ölü siyâhî mavi şimdi.
Dürdüm defterimi ve sonu yalanlarınla sen imzalı


Yüreğimde sırılsıklam kimliksiz küflü hecelerim
Köşe bentlerini yıkar zehir zemberek tümcelerim
Gecenin kollarına tutunur isyanımın sesiz hüzmeleri
Dilimin kemiği yok haykıracak belki bir gün şiirlerim


Penceremde bıraktığım çiçekler benden hatıra
Kıyametimi sen kopardın yüreğimin derinlerinde
Gergefte gerildim bunca yıl hüznümde asude var
Son yaprakta ömrümden düşerken bitmez isyanım ..