21
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1442
Okunma
kararmış ağıtları
yakarken kâğıtlara
tanrılardan çalardık sınırlarımızı
nirengi kurup yüreğimize
kaybolurduk avuçlarımızın içinde
...
ummanları aşar
dünyayı gezerdik
bakmadan önümüzdeki haritaya
mayınlara basar
kardelenleri patlatmadan
erirdik
ilerlerdik biz yanmadan
hayallere dalıp,
unutunca bedenimizi
titreyen yamaçlarda
kaybetdik beynimizi
yorulduk
durduk
donduk
buz keserken ellerimiz
dilimizden vurulup
sustuk
….
ne yol kaldı
ne söz
varamadığımız
uzaklıklara çizilip kaldık
keşke han olsaydık