Gidiyorum, dert etme… Erim erim erime!
Sanma sendeki aha yakılıp gidiyorum!
Terin biliş olmadı, karışmadı terime
Sanma kuru eyvâha yıkılıp gidiyorum!

Aşktan kopan şu aysberg içimize oldu yük
Yormadım kütlesini hangimizde en büyük!
Dalganın kaynağını varsayarak kuru yük
Ufkumdaki agâha takılıp gidiyorum.

Gidişim kaçış değil kutsal bir müdâfaa!
Seve seve çekilir bu uğurda her cefâ
İçinin kaynadığı şelâleye son defa
Gönlündeki semaha dökülüp gidiyorum.

Doğrunun düşürdüğü, yolda tutuşan o nur
Ve vicdân rehberiyle gerçek rota bulunur.
İrâdemin üstünde bayrağım olsun onur!
Nefsimdeki tamaha dikilip gidiyorum.

Gerekirse zorlayıp benliğimden çıkarak
Ben ise zayıf halka ardımda bırakarak
Güne, gündüze değil; kör geceye akarak!
Mâtemdeki siyaha sökülüp gidiyorum!

Çok düşündüm, yolu yok! Çareler düğüm düğüm!
Düğümleri çözdükçe çoğalıyor kördüğüm!
Seni boşa sormuşum, ta ilk başta gördüğüm;
Gönlümdeki dergâha çekilip gidiyorum.

Ne kırgınım yazgıma ne yarınlara dargın;
Umutların kapısı belki bu tuhaf sürgün!
Saâdet mi? Vuslat mı? Kim bilir belki bir gün
Dualarla Allah’a ekilip gidiyorum…

30-04-2010 18.11
03-05-2010 14.15

Salih ERDEM / AYDIN