6
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1791
Okunma
Ay ışığı seremonisiyle düşlerde devinir zaman
Ömür dedikleri düşen son yaprak izdüşümü
Savrulur gideriz hayatın çileli kapısından içeri
Nehirdir, ömür kervanında dünyevi işler oyalar
Dehşetengiz yankısı gidişatın bitimsiz akışında
Hatırlarız kıyametin o’gür sesini olabildiğince
Ya çok kötüyüz,ya bize kötülük edenler çok iyi
Kimimiz rüzgardaki sarı yaprak gibi hep hazan
Bitimsiz ve doyumsuz yetiler hep kopuk kuralsız
Arzı endam ederken gününü gider ömrü sessizce
Maskeyle dolaşanlar yüzünde pelesenk bir ritüel
Kıt kanaat giderken afâkî umutlar dolar heybeye
Gidenlerin ardından bize kalan gözyaşı hüzün
Yüreğimizdekiler ise arık ,katre katre çoğalır
Gözlerde tuzla şerbetlenir yaş durmadan akar
Oysa tüm teferruat yüreğin derinindeki o gizem
nur*
Şiirin sahibi
Cevap Yaz