Hadi gidip söyleyin nazlı yare bi zahmet
Ettiğin beddualar yerine varmış deyin
Yanmış can, yürek yara, aldığı nefes zahmet
Nedamet çökmüş ruha yaşamak zormuş deyin

Ağız tadı bozulmuş düş/ün uyutmaz olmuş
Dert dolu sine ile kendine yetmez olmuş
Aşkta gurur yoksa da, bir adım gitmez olmuş
Kapısından döndürüp kim kimi kırmış deyin

De ki, seven gönüller hiç bahane tanır mı?
De ki, maşuk olanlar sevmekten utanır mı?
De ki, aynı sularda iki kez yıkanır mı?
Yanıtını bekleyen çok soru sormuş deyin

Sevdaya, sevdalanmaz içten içe pişmeden
Can geçer mi teninden aciz bitap düşmeden
Ne söylesen faydasız gönüle erişmeden
O kadar basit değil çok kafa yormuş deyin

Farkı kalmamış deyin bu dünyanın Araf’tan
Cehennemi yaşayıp sıra almış sırattan
Söyleyin ki vazgeçmiş onlu onsuz murattan
Aylar haftalar günler tüm zaman durmuş deyin

Sevgi bildiği dildi anlaşılmaz değilmiş
Söyleyin ki, dik başı yüreğine eğilmiş
Yılanı deliğinden çıkaran tatlı dilmiş
Doyumsuz muhabbetin kalbinden vurmuş deyin

Gidin söyleyin ona şaşırıp feleğini
Susturup dillerini tıkadı kulağını
Alıp tası tarağı astırıp eleğini
Vuslatın saatini mahşere kurmuş deyin

Aliye UYANIK / BOZOK KIZI

05.04.2015 /GEBZE