(Rahmet Olsun Başbuğum Alparslan Türkeş Han’a)

Sevgi göynümüzün gıdası
sevgimizde yüzen BAŞBUĞUM
can olan canın elvedası
göynümüzde gezen BAŞBUĞUM

Harlandı bugün yürek közü
yâd ederken Sen gibi Özü
ağlar Ülkücülerin gözü
göynümüzde gezen BAŞBUĞUM

Bir esinti var efil efil
kalem kelâmımıza kefil
sözlerimiz izâhta sefil
göynümüzde gezen BAŞBUĞUM

Gümüşhanlı’yım anıyoruz
hem ağlıyor hem yanıyoruz
gözlerimizden kanıyoruz
göynümüzde gezen BAŞBUĞUM



II


EVET, BÜYÜKLÜK BİLMEZ MÜTEVÂZİYDİ
O bir târih O bir mâziydi!

Bir emsâli bulunmaz Türk’e yârdı
Komşusu Adı Görklü Ahmet Olsun
Çok vefâlıydı çok çokta kibardı
Başbuğ’um Türkeş Han’a Rahmet Olsun

Durup duruyorken mi? Başbuğ dendi
Türklüğün âşığı Türk’ü sevendi
Şeytana uymadı nefsini yendi
Başbuğ’um Türkeş Han’a Rahmet Olsun

Hakk’a bir yol bulup giden yolcuydu
Nefse çoban olup güden yolcuydu
Bildiğim ne sağcıydı ne solcuydu
Başbuğ’um Türkeş Han’a Rahmet Olsun

Gümüşhanlı’yım der bâtılı yerdin
Yaptığın her işin hakkını verdin
İnşallah sonunda murâda erdin
Başbuğ’um Türkeş Han’a Rahmet Olsun

...Ülkücüleri KÜRŞAD OLDUN



III


BAŞBUĞLAR ÖLMEZ BAŞBUĞLAR ÖLMEZ

9 IŞIK büyük bir meşâle
Başbuğlar ölmez Başbuğlar ölmez
Tutuşturup yaktığı meşâle
Asırlar asırlar geçse sönmez
Başbuğlar ölmez Başbuğlar ölmez

Hayat denen ne koskoca dündür
Nefis ateşini yakma söndür
4 Nisan denilen gün bu gündür
Asırlar asırlar geçse sönmez
Başbuğlar ölmez Başbuğlar ölmez

Bu uğurda gerekirse sürün
9 Işık örtüsüne bürün
4 Nisan Kabri başında görün
Asırlar asırlar geçse sönmez
Başbuğlar ölmez Başbuğlar ölmez

Gümüşhanlı’yım sen kendini aç
9 Işığın tohumunu saç
Bırakıp gitmiş başımıza tâç
Asırlar asırlar geçse sönmez
Başbuğlar ölmez Başbuğlar ölmez