.................................................ablam’a

uzak bir ülkenin kapısını aralarken
şarkılar da anımsar anne
ağıtlarken taze gövermiş ölümü oğlunun yüzünde
ayetler dualar da
yüzünde gergef gergef bir züleyha hüznü
bir gülnaz hanım cesareti susuşunda
rahminden bir cenin düşmüş gibi
günlerce bakmak ve ağlamak aynı toprağa
bir isyana bir itaata yelken açmak
ve uzanmak her sabah hayatın ellerine
neye yarar ey nehirlere kızıl şarkılar söyleyen kadın
neye yarar söyle...

önce babanın ölü sakalına tanık olmuştun
sonra annenin kınalı saçları yeşertmişti
azrailin ellerini yeniden
bahanesi yokken ölenlere alışkındın hani
hani her gece gizli gizli çağırırdın ya eceli
şimdi neden bu abartılı gözyaşları
neden suç sayarsın bir cesetten sonra gülmeyi
bahar da gelir yaz da beklenir çokça
ve dökülür yeniden yapraklar topraklara
neye yarar ey intizarlar büyüten anne
neye yarar söyle...

ölüleri de sevebilir insan yaşayanları da
adını bilmediği şehirlerde garip kalmak zor elbette
yoksa durup dururken neden çatlasın tohum
neden kabuslu yakaza halleri
bir şubat geçti ki üzerimizden
unutmak mümkün mü yolları
bizi uzaklara savuran o hazin sonları
mümkün mü gömecek yer bulmak içimizde
o çok sevdiğimiz çocukları
ama neye yarar ey delikanlı mezarlara öykünen kadın
neye yarar söyle...