herkesler yatarken,siz sizle beraberken,size eşlik eden bir neden varken,noktaların inanılmaz ahengine kapılıpta dolmuşken,fikrinizin kalbinizi zehirlediği ana denk düşmüşken ve eliniz kolunuz bağlıyken,sesiniz sizde mahfuzken,gözyaşları hazır kıta beklerken,avucunuzun gayri ihtiyarı açıldığının farkına varırsınız... acizsinizdir...keşke yapmasaydım der,keşke yapmasaydı dersiniz...bir teveccüh bekler de kapkaranlık geceyi iğfal eden sokak lambalarının odanıza kadar sızan esrarlı aydınlığında tek yapacağınız yalvarmak olur...delicesine yalvarmak...edep sınırlarını zorlayarak istemek...dil susar "dil" konuşur...birşeyiniz vardır izah etmek ne mümkün?yaşanacak her ana ayrı ayrı serilen ak yaprakların edeple işlendiği,halis niyetlerle yaldızlanıp,ebruli bir manzaraya tahavvül etmesini diler,leylak rengi hayallerin hayat bulmasını arzular ama hayale yenik düşersiniz...var olan tek şey istemektir...sana geldim diyip istirhamın kabulle karşılanmasını beklersiniz...beklemek artık azaptır,ne akıl ne izan bırakır...ve kelime kalmaz,papağanın halini idrak edercesine aynı şeyleri ister ister ister...ve artık istemek kelimesi de kalmaz içinizdeki denizin zerresinde boğulursunuz da boğazınızı dolduran suların gönül değirmenini çevirdiğini anlarsınız...aslında anlamaz sadece o anla halleşirsiniz...sığınırsınız..

beğeniyle okudum...tbrklr...