Benim için her sabah bir umuttur böyle...
Her damla düştüğünde her yaprak uçtuğunda.
Hüzün çöke bulutlara.
Uzaklardan gelen esintili lodos sıyırır bütün pusarıklığı.
Ve güneş doğar sensizliği yaşadığım o şehrin mavisine.
Pırıl pırıl boncuk boncuk uçuşan minicik dalgalarına.
Sanki bana doğru gelir gibi..
Hemen sen gelirsin aklıma.
Yine duman çöker yükseklere baka kalırım uzaklara anında .
Islanırım yavaş yavaş yağan yağmurda.
Uzaklaşırım kıyıdan.
O şehrin sakin ve sessiz sokaklarında..
Tek tek sönmüş direk lambaları .
Karanlığa bogulmuş o şehrin her tarafı.
Yanan tek lamba sokağın en sonunda .
Ayrılırım ışıltılara bakarak oradan ..
Çekilirim köşeme ...
Hep yaşadığım anılarımı yazarım böyle.
Avunurum onları yazarken.
Gururlanırım yazdıklarımla her zaman...
Bekliyorum seni ben.
Her sabah yine gel

Vahap ünsal.01.04.2015