Yar…
Bilmem ki
Nereye dönüp baksam
Hislerimi anlayacak olan yâri bulsam
Anlatsam, soluksuz kalsam, yüreğimi arındırsam
Yıllara sâri neler yaşamış ve hüzünle hicrana kanmışsam

Artık
Gider oldum
Her ne yapsam yorgundum
Solgun ve bizar umutlarımla savruldum
Her ne yaşamışsam ibretine kanıp ders çıkarttım
Ne dünya ve ne de varlığına bel bağladım, aşkla başkaydım

Her
Bakımdan sahranın ıssız
Ve sessizliğinde sevdanın hasretini andım
Ruhumdan nükseden ummanın hazzıyla ferahladım
Mahzun ve mazlum olarak kalıp yaşamayı bahtım saydım
Hiç kimseyi suçlamadan ve yargılamadan hakikat aradım

Ne
Zulmeden zalimin
Ne de köleleştiren cehaletin
Tuğyan ve şirk içinde dünyaya dalanların
Asabiyet, kin, hırs ve hıncıyla barışık yaşayanların
Yakını, yandaşı oldum, muhakeme etmekten sakınmadım

Şayet
Beşer kalmaktan
İçgüdülerimden arınmaktan
Aklı ve ilmi insanlaşmak için kullanmaktan
Hak ve hakikat vecdiyle yol alan kul olmaktan
Hak rızasına nail olmak için azimle iradi bulunmaktan

Hiç
Sakınmadan
İştiyak ve vecdiyle umutlanmadan
Yaşamanın ve dünya için var olmanın hazzı
Asla tercih ettiğim bir neden ve bir fırsat olmamıştır
Her varlıkta ve ibrette onun rızasına nail olmak maksattır

Mustafa Cilasun