7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1500
Okunma
Gel ey can
Yüreğimin dehlizlerinde
Süresiz yayın yapan
Gamzeleri bağlayan zirveye
Dosdoğru yollardan sapan
Canıma dokun can
Deniz gibi
Dalgalarıyla konuşan
Damlalarıyla susan
Vur kıyılarıma
Kır sözlerini
Can
Özü, özlediğim
Bakışlarının fısıldadığını
Haykırmasan da hiç
Suskunluğunu gözlediğim
Suret-i heyecan.
Yırtıcı pençelerim
Cazgır kelimelerim
Şirret eylemlerim
Yok benim
Her ne kadar kadınsam da
Varlığımla yalınlığına teselliyim.
Can
Adım Havva
“Canlıdan yaratılan”.
Kaburga kemiği emsalim
Düzeltmeye çalışma,
Kırılırım.
Kendi halime bırakırsan da
Devamlı eğri kalırım.
Naz ÇAKIR
Cevap Yaz